Battambang

Dag 31, 17 februari

S ochtends zijn we al op tijd vertrokken naar Battambang. Battambang is een van de grootste steden in Cambodja. We hebben hier maar twee dagen. We gingen erheen met een minibus vol toeristen. Tijdens de stop dronken Lisa en ik ijskoffie. Na de stop moest Lisa (ja Lisa en niet ik) zo nodig plassen dat ze het bijna niet meer op kon houden. Een extra stop voor ons dus maar. Dit brengt het totaal dat Lisa en ik een bus hebben laten stoppen omdat we zo nodig moesten plassen op 4... we gaan lekker zo.

Begin van de middag kwamen we aan in Battambang. Hier stond een tuktuk meneer die ons aanbood ons gratis naar ons hostel te brengen. We raakten in gesprek en de meneer praatte ons vrij makkelijk een tour aan. Hij bood precies aan wat wij wilden gaan doen voor een mooi prijsje. Eenmaal overeen gekomen liep hij ons naar ons hostel, 30 meter verder🤭😂

S avonds zijn we nog naar een circus geweest. Battambang staat bekend om het opleiden van circusartiesten. Hier trainen ze ook kinderen die geen huis hebben oid tot de volgende generatie artiesten. Je entreeticket gaat dus daar naartoe. Ook een soort van goed doel dus. Eenmaal daar aangekomen moesten we een soort tent in en op een bankje gaan zitten. De show begon met een soort rare dans. Wij hadden echt zoiets van ‘waar zijn we nu toch weer beland?’ Maar na de dans begon kennelijk de echte show. Nog steeds heel iets anders dan wat je in Nederland zou verwachten. Het was een soort toneelstuk over een zieke vader met een aantal oudere kinderen die een groter huis wilde. Het acteerwerk bestond uit hele heftige emoties en af en toe wat geschreeuw. We moesten even wennen, maar na een tijdje lagen ook wij elke keer dubbel.

Tijdens het stuk werden er steeds kunsten uitgevoerd. Deze werden uitgevoerd met behulp van hele simpele attributen zoals pvc buizen. Erg leuk om een keer te zien, omdat het ook goed weergaf wat nou entertainment is voor de locale mensen, die goedkoper een kaartje konden krijgen.

Dag 32, 18 februari

Onze tuktuk chauffeur stond om stipt negen uur klaar om met ons op pad te gaan. Hij sleurde ons bijna het hotel uit, want hij was natuurlijk bang dat we een betere tour bij het hostel hadden geboekt en hem zouden laten zitten. Maar wij zijn meisjes van ons woord en hij was nog goedkoper ook. Dus wij de tuktuk in om als eerste naar de bamboetrein te rijden. Dit is een van de enige en ook populairste trekpleisters van de stad. Zoals ik al eerder zei is er gewoon niet geweldig veel te doen in Battambang. De bamboetrein is origineel gemaakt om goederen te vervoeren. Het is alleen een bamboeplateau op wielen, aangedreven met een motor. Het spoor gaat tussen heel veel rijstvelden door, dus ik denk dat ze hem vooral daarvoor gebruikten. Geen idee of ze hem nu nog gebruiken tijdens de oogsttijd, of alleen nog maar voor toeristen.

Helaas waren de rijstvelden afgebrand na de oogst, dus was het niet prachtig groen. Nog steeds een erg mooie omgeving en met het lekkere weer absoluut geen straf. Het was een kort ritje naar de stop bij wat marktkraampjes. Onderweg kwamen we tegenliggers tegen. Wij waren maar met zn tweeën dus op de kleinste trein, dus wij moesten ruimte maken op het enkele spoor.  Hup gewoon de trein eraf tillen en er daarna weer opzetten. Kan gewoon allemaal in Cambodja.

Eenmaal bij de kraampjes aangekomen, hebben Lisa en ik natuurlijk weer veel te veel gekocht. Een mevrouw vertelde dat ze zo blij was met het toerisme, omdat ze nu een winkeltje kan runnen en veel meer verdient. Vroeger werkte ze in de hete zon op de rijstvelden voor veel minder geld. Erg leuk om te horen, want als toerist in zo een arm land, voel ik me toch wel regelmatig erg verwend en een beetje ongemakkelijk.

Na de kraampjes weer terug op de bamboetrein en weer door naar de volgende stop: een aantal kleine huisjes waar ze van alles maakten. Dat vind ik zo leuk aan zo een soort tour. Je komt op heel veel plekken waar je in je eentje nooit gekomen was. Deze huizen waren er ook niet voor toeristen. Onze tuktukchauffeur dacht gewoon dat we dat leuk zouden vinden dus we konden kiezen of we langs wilden rijden of niet. We zijn naar een rijstwijn makerij geweest en naar een huisje waar ze loempia rijstpapiertjes maken. Vooral het hele proces van de rijstwijn vond ik erg leuk om te zien! Ook leuk voor die mensen want je drukt ze een dollar in de hand en ze zijn helemaal blij.

Onze volgende stop was een krokodillenboerderij. Geen idee wat dat was dus er maar naartoe. Hier fokten ze krokodillen. Niet de beste hokken, maar in het wild liggen krokodillen toch ook alleen maar in de zon of het water te slapen, dus heel veel medelijden had ik niet. We mochten ook een klein krokodilletje vasthouden. Ze deden dan even een elastiekje om de bek zodat we al onze vingers konden houden. Tja, ik wist niet zo goed wat ik er van moest vinden. Er waren helemaal geen toeristen en hier was het ook helemaal niet voor bedoeld. Wij dachten dat ze verkocht werden voor in dierentuinen etc, maar dat was misschien een beetje naïef want er worden gewoon schoenen en tassen van gemaakt. Ach bioindustrie vanaf een andere hoek. Ik vond het wel leuk om een keer te zien.

Wel goed uitkijken, want hekken plaatsen zijn voor losers. Dus terwijl we daar over smalle paadjes boven de hokken liepen, moesten we geen stapje verkeerd zetten🐊

Daarna werden we teruggebracht naar een restaurant naar keuze om even te lunchen. We hadden een pauze van een uur of twee. Dat moeten ze toch eigenlijk in elke tour doen. Dat vonden wij wel wat.

Om half vier werden we weer opgehaald (eigenlijk zou het iets eerder zijn, maar we hoefden niet per se naar de killing cave, omdat we wel genoeg pol pot gezien hadden en de nachtmerries net over waren. Voordeel van maar met zn tweeën in een tuktuk.) we gingen naar een berg om de zoveelste tempel te bezoeken. Bij het entreehuisje waren we afgeleid door de grote hoeveelheid apen, waardoor we niet doorhadden dat de tempel, tot lisa’s grote verdriet, bovenop een berg stond. Maarja, entreegeld al betaald dus wij gingen de trappen op. Leuk uitzichtje, maar heel vernieuwend was het niet.

De laatste stop was de batcave. Deze staat erom bekend dat er duizenden vleermuizen uitvliegen elke dag. Onze tuktuk meneer had ons verteld waar we moesten gaan zitten en om welke tijd. Hier stonden rijen stoelen klaar om een drankje te kopen en de vleermuizen te zien. Helaas vonden de Cambodjanen en nodig een gigantische buddha uit de verg naast de cave te hakken, dus stond de hele berg in stellingen. Niet echt een mooi uitzicht en ook nog eens erg toeristisch. Maar slim als wij zijn, vonden we op TripAdvisor de tip om naar de achterkant van de berg te rijden. Hier zou het veel mooier en veel rustiger zijn.

Dus wij opzoek naar onze chauffeur. Die vonden wij ten midden van een grote groep tuktuk chauffeurs die volgens mij allemaal aan het (hartstikke illegaal in cambodja) gokken waren. Volgens mij was hij niet zo blij dat we hem weg hadden gehaald bij zijn vrienden waar hij anders nog zeker een uur had kunnen blijven, maar het was een aardige man, dus bracht hij ons naar de andere kant van de berg.

Hier moest je een stukje de berg op klimmen, wat hij lisa en mij in onze jurkjes en op onze slippers nog niet zo snel zag doen. Hij bleef maar ‘be careful’ zeggen en wilde ons eerst eigenlijk liever niet laten gaan. Staat ook zo slecht op je cv natuurlijk als je passagiers dood zijn gegaan tijdens je tour. Maar wij waren niet bang, dus op slippers en in jurk klommen wij naar boven. En het was het waard!

Even wachten tot het nog wat donkerder werd, maar toen kwamen de vleermuizen met duizenden uit de grot. Ze vormen een lange slinger die gedurende een half uur uit de grot bleef komen. Met dit uitzicht op de achtergrond. Beter wordt het toch niet? We hadden echt even een geluksmomentje daar boven op die berg. Ik denk dat de foto’s wel genoeg zeggen.

Uiteraard moest ik boven op de berg opeens heel nodig plassen. Dus niet al te lang daar gezeten. Het zat ook niet echt comfortabel op de rotsen. Maar toen moesten we weer naar beneden. Op onze slippers. Lisa zag dat al helemaal fout gaan dus trok gauw haar slippers uit. Het ging niet helemaal vlekkeloos (letterlijk), maar uiteindelijk kwamen we toch levend beneden aan. Gauw weer naar huis, want ondanks de pauze was het toch best weer een volle dag. Hierna twee reisdagen in het vooruitzicht om eindelijk in Maleisië aan te komen.