Boottour Kinabatangan river

Dag 52, 8 maart

Vandaag begint de boottour. We gaan meerdere keren een aantal uur een boot op om door de jungle te varen en te zoeken naar wilde dieren. We werden om half elf opgehaald. Na een paar uurtjes rijden en wat eten, kwamen we rond twee uur bij onze bestemming aan. Snel onze tas uitpakken en klaarmaken, want om half drie startte onze eerste boottocht al. Van half drie tot half zes zou deze zijn.

De tocht begon vooral heel warm. In de brandende zon en geen zuchtje wind. Maar doorweekt van het zweet spotten we wel onze eerste dieren. Heel veel verschillende soorten apen, vogels, hagedisachtige en nog veel meer. Helaas geen orang oetan maar wel veel van de zeldzame, alleen op borneo levende neusapen. Ook van erg dichtbij. Erg leuk om te zien! Helemaal toen de zon laag achter de bomen bleef.

S avonds deden we nog een nachttour. Deze duurde twee uur en was in het donker. Hier hebben we vooral veel vogels gespot (uil, verschillende soorten kingfishers, etc.). Deze konden we van heel dichtbij bekijken omdat ze aan het slapen waren. Ook zagen we een kleine krokodil, tarantula en nog wat andere dieren.

Dag 53, 9 maart

Vanochtend moesten we vroeg ons bed uit, want de boot vertrok al om half zeven. We hadden een boot met alleen ons zessen, dus dat was wel leuk. Weer veel apen gezien, zoals  verschillende soorten makaken, langoeren en neusapen. Ook weer een kleine krokodil, een toekan en wat lizards. Het bijzonderste van deze tocht waren dan ook wel de drie otters die we van heel dichtbij hebben gezien.

Daarna hadden we even pauze en na de lunch en een dutje, was het weer tijd voor een middagtour. 

Het begon al goed, want toen we de boot instapten, begon het toch keihard te regenen! Echt een tropische bui die niet zomaar over was. Helemaal doorweekt zaten we in de boot.

Eigenlijk waren we het door de regen wel zat na een kwartiertje, want zelfs met regenjas waren we helemaal doorweekt tot op de onderbroek. Maar na een kwartier in de stromende regen te zitten, riep de guide ineens YES! Dus wij gelijk allemaal uiterst alert. En ja hoor, hij had een orang oetan gespot. In de regen verstoppen ze zich meestal dus de kans was nog kleiner, maar deze had besloten dat het tijd was voor een snack nu de regen iets aan het minderen was. Even kijken vanuit de boot en toen werden we tegen de kant aangevaren en riep de guide GO Go Go. De voorste twee sprongen de boot uit, waarna ze in 70 cm diepe slik terecht kwamen. Noel trokken we de boot weer op maar Demi kwam de heuvel die naar het regenwoud leidde niet op. Zoals velen van jullie misschien weten, per ik niet een persoon met enorm veel geduld, zeker niet als het om orang oetans spotten aankomt. Ik zat achterin de boot en het duurde me allemaal te lang, dus ik sprong aan de zijkant uit de boot op mijn blote voeten. Tot halverwege mijn bovenbenen in de slik. Maar ik worstelde me er dapper uit en kwam met wat hulp van grassprieten en veel geklauter bovenop de kant. Hier trok ik Demi de kant op en vervolgde mijn weg op blote voeten naar de boom. Achter me schijnen er nog mensen vast te hebben gezeten en hebben ze de boot heel hard de kant op gevaren zodat iedereen er makkelijker uit kon, maar dat heb ik compleet gemist. Ik stond al onder de boom de orang oetan te zoeken. Helaas was deze door al het kabaal al haar nest in gekropen en zagen we alleen af en toe een arm of een been tevoorschijn komen, maar het was zeker een ervaring!

S avonds hebben we nog een avondwandeling gedaan, maar dit was niet super bijzonder. Wel een grote slang, civetkat en wat andere kleine dieren gespot. Daarna nog wat gekaart en naar bed gegaan. Morgen er weer vroeg uit.

Dag 54, 10 maart

Vanochtend moesten we vroeg op. Om 7 uur ontbijten. Hier zaten we naast mr. Aji. De baas van de tour die ook al een paar keer David Attenbrough heeft meegenomen. Hij vertelde tijdens het ontbijt, toen we om boter vroegen, een verhaal over de palmolie. De jungle is door de plantages zo klein geworden dat het leefgebied van de dieren veel te klein is geworden. Leefgebieden van verschillende dieren overlappen en er is te weinig eten, waardoor ze meer gaan jagen en andere diersoorten gaan bedreigen. Ook loopt het gif van de palmplantages (waar volop round-up gebruikt wordt) zo de rivier in, waardoor het eten van de dieren vergiftigd wordt en de dieren dood gaan. Orang-oetans worden hierdoor zo een 15 jaar jonger dan eerst. Het was een aangrijpend verhaal die me wel even met de neus op de palmolie feiten drukte. Aangezien palmolie echt overal in zit, is helemaal uitbannen bijna niet mogelijk, maar ik ga terug thuis zeker mijn best doen om mijn gebruik zoveel mogelijk te verminderen. Vooral omdat ze hier in Maleisië maar heel weinig gebruiken en alles vooral naar Amerika, China en Europa (waar NL de grootste afnemer is) gaat. De locals hier hebben er niks aan, want de plantages zijn bijna alleen maar in handen van grote politieke of Chinese spelers. Zeker door de uren die ik in de bus zat en alleen maar palmolieplantages zag, heb ik nu pas door hoe groot het probleem eigenlijk is. Doe ermee wat je wilt, maar ik weet wel dat ik dit niet maar zomaar weer vergeet elke keer als ik palmolie koop.

Maar genoeg met de trieste verhalen. Na het ontbijt zijn we naar een park gereden. Hier zouden we een uur gaan lopen, maar in de boom naast de parkeerplaats zat een orang-oetan! Hier hebben we dus een hele tijd naar staan kijken. Na een tijd zijn we nog een stukje gaan lopen, maar al snel kwamen we rode langoeren tegen. Na nog wat foto’s en kijken zijn we weer terug gegaan, omdat op dat moment de orang oetan uit de boom geklommen kwam. Gauw er naar toe en daar zat hij vol in het zicht. Eindelijk van heel dichtbij foto’s kunnen maken en goed kunnen kijken. Hij was ook niet bang, want hij klom heel relaxt via de elektrische bedrading het bos weer in, terwijl er een hele groep mensen naar aan het kijken was. Ze zijn wat gewend ondertussen.

Daarna afscheid genomen van de jongens en een van de Nederlandse meisjes van de groep en samen met Lisa en Noel doorgereisd naar Sandakan. Hier zitten we in een luxe hotel voor een nachtje, zodat we morgenochtend terug naar Maleisie vaste land kunnen vliegen.

s avonds hebben we voor de eerste keer en waarschijnlijk ook laatste keer, roomservice besteld. Pizza op bed in onze pyjama’s, want dat moet je ooit gedaan hebben en ergens anders kunnen we het nooit betalen. Het was wel een hele ervaring in zo een hotel!