Bromo vulkaan en door naar Bali

5 december 2022 - Ubud, Indonesië

Dag 23: tijd voor de volgende plek. Op naar Probolinggo om vanaf daar een tour naar de Bromo vulkaan te doen. Om zeven uur zaten we in de trein. De hele dag op stoeltjes die tot halverwege je onderbeen kwamen en gedeeld met de persoon tegenover, zo een veertig centimeter beenruimte. Verre van comfortabel dus. Ik snap wel dat veel mensen de iets luxere klasse kiezen. Maar het ging goed, tot een half uurtje voor onze bestemming. We stonden opeens stil. Op een spoorwegovergang en het hele dorp kwam uitgelopen. Ja hoor, de trein had iemand op een scooter geraakt. Hoe of wat er gebeurt is, is nooit met ons gecommuniceerd, maar na een kwartiertje reden we gewoon weer verder alsof er niks gebeurd was.

Daarna door in een minibus. Zo een steile berg op in zo een groot busje. Lekker bochterig ook. Ik denk dat we met alleen dat busje het klimaat weer een graad hebben opgewarmd. Waarom we niet gewoon in een Twingo gingen, was mij niet duidelijk.

Na een wilde rit kwamen we bij het hotel aan. Een kamer van twee bij twee van zo een 15 graden. Niet erg plezierig. Maar het is maar voor een paar uurtjes. In de lakenzak met kleren aan onder de dekens dan maar.

We wilden nog een jas huren bij het hotel, maar internet loog want dat kon niet. Maar onze taxichauffeur had daar wel een oplossing voor. Hij wist wel wat jassen te huur. Uit zijn achterbak bedoelde hij denk ik. Want daar kwam hij met twee veel te grote stinkende jassen. Vier euro per stuk. Hij wist dat hij ons afzette. Wij wisten dat hij ons afzette. Hij wist dat wij het wisten. Maar we konden er weinig aan doen en dat wist hij ook. Aangezien we met capuchon op stonden te rillen, wist hij dat we toch geen nee gingen zeggen. Dus maar betaald toen.

Dag 24: de dag begon vroeg. Drie uur gingen we weg. Jawel dat is om 3:00 am. S nachts dus. In een volgepropte jeep richting het viewpoint. Na half uurtje rijden en een stukje omhoog lopen (je kon achterop de scooter het laatste stukje maar het was maar 200 meter), kwamen we bij het viewpoint aan. Pikkedonker. Dan bleef ook nog wel even zo. We zouden eigenlijk om half vier weggaan. Misschien hoopte onze chauffeur dat we als we zo lang moesten wachten we het koud zouden krijgen en een dekentje zouden kopen bij een familielid van hem. Maar wij hadden onze jassen natuurlijk. Gemiste kans voor hem. Maar we moesten wel lang wachten. In de kou. De vele mensen die rondliepen met sjaals en dekentjes werden wel steeds aantrekkelijker, maar ik bleef sterk. Trapje op, trapje af dan maar. Om warm te blijven. Uiteindelijk kwam dan toch wel eindelijk de zon op. Mooie kleuren en zeker een mooi uitzicht. Dit is de foto die iedereen op instagram plaatst. Voor de reality-check heb ik er even een behind the scenes foto bijgedaan. Dit is trouwens het absolute laagseizoen hier. Moet je nagaan.

D6514FC2-5B91-4866-9D08-5CEB413A5E54E20BC3CF-7139-4CE3-99F6-F48996DA62E936D6C98E-E8B8-4342-87D0-7527EAE08EA4

Daarna snel terug naar de jeep. Voordat de rest van de mensen ook doorhadden dat het licht was en dat dat betekende dat de zon dus op was gekomen. We kwamen als een van de eersten aan onder de krater van Bromo. Hier stonden al wat pony’s te wachten. De 200 meter naar het viewpoint kon je achterop de scooter. Hier kon je een half uurtje lopen vermijden door op een veel te kleine, in de krul vastgebonden pony te stappen. Dat deden wij niet natuurlijk. Want wij zijn geen dierenmishandelaars. Of aanstellers.

7570AB60-6EAD-47EE-B32B-4851374A0954

Wel een stukje lopen dus. Een half uurtje omhoog en daarna een trap van welgeteld 264 treden. Dat waren er 14 meer dan beloofd, maar ondanks dat hebben we het toch gehaald. Wij hadden vernomen dat mensen zeggen dat dit het zwaarste is wat ze ooit gedaan hebben. Deze mensen raad ik aan af en toe een uurtje van de bank af te komen. Wat dat is wel heel ernstig.

F77CB44C-670C-431E-B9A7-88A0D56A03735ABB5FB4-616A-4309-8911-E3CD1C8F4C66

Erg mooi uitzicht wel. Onze keel en longen vonden het een minder fijn plan, want de hoeveelheid zwaveldamp die omhoog kwam voelden we wel. Onprettig. Na een stukje langs de kraterwand gewandeld te hebben, begon de tocht naar beneden weer. Onderweg naar beneden kwamen de hordes toeristen naar boven. Met hele kuddes pony’s. Wij waren weer net op tijd weg dus.

3BAC854B-DF27-42F3-BB82-78937848FDFDC9E16144-FB76-43AE-B069-8018EBFAB1B57BD5FC99-74F3-44C1-8989-F2E9EE64ADF4

Daarna ontbijten, een uurtje slapen, een minibusje terug naar Probolinggo en in de grote bus richting Bali. Heerlijke bus. Luxe stoelen en we kregen heel veel snacks mee. Wel koud. Dat is wel het thema van de dag. De chauffeur moest denk ik wakker blijven, want hij reed alsof hij sliep. Levensgevaarlijk. Inhaal actie die ik met mijn kleine rode autootje niet eens zou durven. Maar we bereikten de bus, daarna de bushalte en daarna ons hostel. Om 1:00 s nachts. Het was een lange dag.

Dag 25: het plan van de dag was om fietsen te huren en de nabije omgeving van Ubud te verkennen. Het hostel verhuurde (ondanks dat dat op de site stond) geen fietsen, dus moesten we het ergens verderop zoeken. Daar aangekomen vroegen ze 60 voor een fiets. Dat is zo een €4. Wel speciaal aangezien de scooter prijzen meestal 50 tot 70 zijn. Maar de verhuurder daarop wijzen had geen zin. Zelfs met flink mijn best doen met afdingen bleef hij haken op 55. Ik zei nog dat hij die fietsen anders toch niet ging verhuren vandaag, want niemand is zo gek om een fiets te huren, maar zelfs dat had geen zin. Met de taxi dan maar. Dat was dan veel goedkoper. Stom wel.

Eerst naar de markt. Daar ben ik gek op. De souvenirs van bali vielen ook niet tegen. Eigenlijk wilde ik gewoon alles kopen. Maar dat past niet in mijn backpack. Gelukkig ken ik mezelf en had ik thuis met inpakken al rekening gehouden met de enorme hoeveelheid souvenirs die mee terug moeten. Nu nog plek genoeg dus. Na twee marktjes en toch nog veel zelfbeheersing, kwam ik thuis met maar acht souvenirs. Wel heb ik mijn afdingskills weer even kunnen oefenen, want tot mijn vreugde doen ze dat weer in Bali. Ze zetten wel heel hoog in, want soms kon ik wel afdingen tot zo een 15% van de originele vraagprijs. Anders ging ik gewoon naar de volgende en mocht ik weer opnieuw proberen. Ze verkopen toch allemaal hetzelfde.

7A4E1B64-1535-4297-815A-694EF6324AB0

Daarna kwamen we per ongeluk langs een mooie tempel. Die stond op mijn lijstje om te bezoeken, maar ik had geen idee dat die gewoon midden in de stad was. Wel handig dus.

B3BDBB48-F3C4-4B12-9D0C-3F80D13F0581

Aan het einde van de middag hebben we een bekende wandeling gedaan. Een paar kilometer over een mooi paadje met wat kleine rijstvelden en een riviertje. Best leuk, maar toch lang niet wat we ervan verwacht hadden. Gelukkig viel internet ons niet tegen en kwamen we achter een veel mooiere route. We moesten wel een beetje haasten want het werd bijna donker. Precies op tijd kwamen we aan bij de route die dwars door de rijstvelden liep. De zon ging erboven onder en het was prachtig om te zien. Echt het Bali van de foto’s die we altijd zien. Er liepen wel heel veel influencers en yogaklassen over het pad. Maar we zijn dan natuurlijk ook wel op Bali.

C61E4898-3F21-48D4-89C9-F652F9017DC75B6EEF32-E96A-4615-92CC-F1B62BBF3F67

Door naar wat te eten. Een vegan restaurant want iemand ons had aangeraden. Het was wel wat duur vonden we. Poe poe, wel een luxe restaurant hoor. Totdat ik het even terug omrekende er we erachter kwamen dat we ons druk aan het maken waren over €5. Reality check.

Dag 26: vandaag gingen we raften. Het was leuk, vooral erg mooi. Wel 300 zoveel traptreden omlaag. Mijn knieën hebben het zwaar deze reis. Het raften zelf was niet heel indrukwekkend. Na Slovenië ben ik verwend qua spanning geloof ik. Maar het bos was prachtig. Watervallen, een aapje, rotsgraveringen. Echt heel mooi.

Na het raften kregen we lunch. Erg lekker maar ook op een prachtige plek. Tussen de rijstvelden. Echt een moment dat ik me even realiseerde dat ik op Bali was.

28815C24-03F4-49CF-B7B8-2E9873A505E6

Na terugkomst hadden we een middagje vrij gepland. Dus even de komende dagen regelen. Dat valt ons nog zwaar, want aan de ene kant zijn er heel veel plekken waar we heen willen, maar aan de andere kant is het reizen tussen plekken hier erg ingewikkeld en zijn we altijd afhankelijk van taxi’s. Daarna nog wat achterstallig onderhoud gedaan aan spullen en opruimen en even relaxen. Ook hebben we onze batiks gewassen waardoor het resultaat nu zichtbaar is.

177F4AAC-6E03-4535-8B22-5D3827B23370

Na wat lekker eten zijn we voor de verandering weer eens vroeg ons bedje ingegaan.

Dag 27: er stond een tour met privé taxi op de planning. We hadden de taxichauffeur van eerder geregeld want die sprak goed engels en was aardig. Samen met de twee Nederlanders die we op de Bromo hadden ontmoet, gingen we op weg. Eerst naar een heel bekend rijstveld. Het zag er heel mooi uit op de foto’s, maar eenmaal aangekomen viel het toch tegen. Er stond bijna geen rijst en het was vooral gericht op instagram foto’s. Een grote schommel, kabelbaantje, overal hartjes en dingetjes om in te zitten voor de foto en overal moest je extra voor betalen. Gelukkig konden we dat al zien voordat we de entree betaald hadden, dus maakten we snel een rechtsomkeert.

Oké volgende: een bekende tempel met badritueel. Veel Balinezen gaan hier elk jaar heen om het ritueel uit te voeren. Mooi om te zien. Er stonden ook veel toeristen tussen, maar voor ons persoonlijk heeft dit natuurlijk geen waarde, dus kozen wij ervoor om het ritueel alleen te bekijken.

4D7D83EA-9624-43D8-94A3-4EE0020E488F

Daarna door naar de elephant cave. Een soort temple. Het cave gedeelte was niet veel aan, maar de rest was leuk om te zien.

1E14E21A-BC5F-42F8-9B9C-0CB23316E98820778AA2-D3BF-4360-ADEB-0EE47FCCA6794141535F-BA7D-4455-9EAE-01014E14C846

Verder naar de vlindertuin. Dat was iets wat onze taxichauffeur ons aanraadde. Er was eerst een orchidee tuin. Ik dacht dat dat de vlindertuin was dus ik was zwaar teleurgesteld. De vlindertuin bleek echter erachter te zitten. Helemaal vol met gigantische vlinders. Tot mijn vreugde was er ook een ‘kraamkamer’ vol met poppen. Daar zaten wat grote nachtvlinders die omdat het overdag was, zo op je hand kwamen zitten. Ook wel er een hele grote wandelende tak die net zo lang was als mijn onderarm. Maar die sliep niet, want die ging op onderzoek uit over mijn arm. Er leuk wel. Vond ik  de rest wat minder geloof ik.

7C0D617C-288E-4179-BE7D-985C1354C21E1444EE2F-BEF4-43D0-9F95-156A6B89B3269A07F209-F027-4AF8-BC64-D9A386897EF0

Na de vlindertuin hadden we nog een laatste stop: een beroemde waterval. Het zag er erg mooi uit op de foto’s, dus we hadden hoge verwachtingen. Die niet zijn waargemaakt. Heel slim van dit bedrijf dat je de waterval pas kon zien nadat we het entreegeld betaald hadden. De waterval was mooi, dat zeker, maar eromheen was een hele club gebouwd. Keiharde basmuziek en alles. Compleet met muur met nep hoofden in reliëf, die nep een beetje kapot waren. Ze waren alleen nog vergeten om er een nat theezakje overheen te halen. Maar vooral de grote schommel met uitzicht voor op de instagram mocht natuurlijk niet ontbreken. Kennelijk was de waterval ooit heel mooi maar was de grond opgekocht door buitenlanders die er dit van hadden gemaakt. Zonde.

ED370EFE-C4F6-4666-91C7-0539BC3B5544FDBCED47-DCAD-4660-8A35-56C2A1843783C7799330-3566-4951-94CA-52236B8B1706DA48B2D4-FF03-4B2E-8D19-7934869320AE

Na deze tour, zijn we afgezet bij een restaurantje. Hier hebben we gegeten en gewacht tot het voetbal begon. Om onze tijd was dat om 23:00 uur. Even wachten dus. Met een cocktail natuurlijk. En daarna een bierbucket. De ober keek wel erg raar op toen de drie large bier voor ons drie dames bleken en de enige man in ons gezelschap een mojito nam. Feminisme ten top. Wij vonden het wel grappig.

B2FEE552-B59F-4427-ADA3-ED816AE8137B

Om elf uur zijn we naar ‘the saloon’ afgereisd om voetbal te kijken. Omringd door een hoop Nederlanders en een paar teleurgestelde Amerikanen. Het was een gezellige avond.

Foto’s

2 Reacties

  1. Marijke:
    5 december 2022
    Ik weet wel wat je kan gaan doen als je terug bent, cabaretier worden, haha
  2. Wil:
    5 december 2022
    Goed verhaal weer NIna. Leuk om te lezen