Padi behalen op een tropisch eiland

16 maart 2020 - Perhentian Islands, Maleisië

Sorry alvast voor de lange saaie blog met weinig foto’s. Ik heb het grootste deel van de tijd een duikcursus gedaan en dan is foto’s maken erg moeilijk. Volgende blog beter.

Dag 55, 11 maart

Vanochtend werden we wakker in Sakakan in Borneo en vanavond gingen we slapen op de perhentians in Maleisie vaste land, met kuala lumpur, kota Bahru en Kuala besut er nog tussen. Een drukke dag dus. Eerst met het vliegtuig naar kuala lumpur. Toen een overstap naar kota bahru. Vanaf kota bahru met een minivan naar kuala besut en vanaf daar met de boot naar perhentian Kecil. Maar we zijn er. 

428A1061-0A2C-49AD-B09E-460CCDA3EB68

We kwamen rond half zeven op het eiland aan, maar hadden nog niks geboekt. We zijn langs een aantal duikscholen die accommodatie aanboden gelopen en hebben wat vergeleken. Uiteindelijk zijn we bij angel dive school beland. Simpele accommodatie maar maar met vier personen op een kamer en prima duikcursus. Helaas kwam ik er wel achter dat ik mijn fijnste bikini vergeten ben, dus ik heb er nog maar 1. Jammer als je zoveel het water in gaat en hier op het eiland is er geen te vinden. Ook heeft onze kamergenoot helaas mijn telefoonoplader meegenomen, dus dat wordt nog wat.

S avonds nog even over het strand gelopen door de zee met de volle maan en een vuurshow op de achtergrond, maar op tijd naar bed gegaan want we waren allemaal erg moe.

3B882827-C54B-42DD-8492-9E8D62FD3BF4

Dag 56, 12 maart

Na voor het eerste weer uitgeslapen te hebben, zijn we met de watertaxi naar een ander strand gebracht. Er rijden hier namelijk geen auto’s want er zijn geen wegen. Alleen maar strand en jungle en kleine looppaadjes door de jungle heen. Dus al het vervoer gebeurt lopend of per watertaxi.

6A96015C-21CA-4429-987B-F0B3645296E9

Eenmaal op het eiland aangekomen, hebben we heerlijk een paar uurtjes niets gedaan. Lekker even op het strand relaxen.

E169FA4E-BCF9-4A9C-BDB0-B612AC1E4298

Wel werden we nog even door wat locals van onze handdoekjes geplukt, want er zou toch een grote varaan zitten. Ik was eerst een beetje terughoudend, want ik vond het erg verdacht en onze tassen en spullen lagen er allemaal nog, maar het bleek echt waar te zijn.

5EEE796F-BC8E-4D1F-921F-28D730A64B3B

Na een aantal uurtjes niks doen zijn we weer terug gegaan met de watertaxi en naar coralbeach gelopen. Dit was 15 minuten lopen, dwars door de jungle en allemaal resorts. Coralbeach is het rustige strand van het eiland en ook de kant van de zonsondergang. Hier kwamen we voor. Geen geweldig mooie zonsondergang, maar toch wel een idyllisch plaatje zo.

E69D0E2F-4435-4EEB-B57B-515EBF0238A1

Hier hebben we ook wat gegeten en een cocktail gedronken met onze voeten in het zand en kijkend naar een film op een groot beamerscherm.

Eenmaal terug op ons eigen strand hebben zittend op het strand bij een laag tafeltje, onder het genot van een cocktail, gekeken naar de vuurshow die ze opvoerden op dit eiland. Erg mooi en zeker een leuke ervaring.

188AA6F9-F3BB-447C-B388-9C7DF207683D

Dag 57, 13 maart

Vanochtend vroeg uit bed want noel en ik beginnen aan onze duikcursus. Vandaag is het vrijdag dus vanwege het islamitische geloof hebben we vandaag alleen theorie. Ook niet erg want dan hebben we dat allemaal maar vast gehad. 4,5 uur aan film hebben we moeten kijken. Geen leuke interessante film, maar informerende film met alleen maar lachende mensen. Het deed me wel wat denken aan een urenlang durende tel sell reclame.

Na een lange pauze met Lisa (die lekker een dagje op het strand gelegen had), hebben we alle theorie afgerond. We hoeven alleen nog maar de toetsen te maken. Wel erg vermoeiend; zoveel informatie op een dag.

Lisa gaat morgenochtend helaas weg. Ze heeft al weken heimwee en wilde heel graag naar huis. Super jammer natuurlijk, want ze was een erg fijn reismaatje, maar het is niet anders.

Lisa’s laatste avondmaal hebben we gegeten bij een lokaal restaurantje op het strand. Ik blijf me toch nog steeds verbazen over de dingen die ik hier in Azie zie. Ik moest naar de wc en werd gewezen naar een schuurtje achter het restaurant. Er was geen vloer. Overal is zand op dit eiland als vloer. De deur kon uiteraard niet dicht en wc papier kennen ze hier helemaal niet. Langs een tent en met een slang de wc wat doortrekken. Geen kraan uiteraard. Ik ben er ondertussen zo aan gewend dat ik het helemaal niet meer opmerk, maar eigenlijk moet ik dit soort dingen veel meer omschrijven in mijn blog, want dit soort dingen is wat reizen zo speciaal maakt. Niet per se leuk, maar wel heel speciaal😂

Dag 58, 14 maart

Vandaag begonnen we echt met duiken. Eerst alle uitleg over de uitrusting en daarna het ondiepe in om een aantal dingen te oefenen. Masker vol laten lopen en weer leeg maken onderwater, uitrusting uit en aan, ademapparaat kwijt en opnieuw zoeken, wat te doen als je lucht op is, etc. 24 oefeningen in totaal. Ik had het niet verwacht, maar ik vond het best wel eng. Het idee dat je door zo een ding ademt en niet naar boven kan als je wil. Erg spannend en moeilijker dan verwacht, maar smiddags hadden we al onze eerste echte duik. Helaas kreeg noel veel last van haar oor, waardoor zij niet dieper kon dan enkele meters. Ze kon haar oor niet klaren door waarschijnlijk een beginnende oorontsteking, waardoor de druk dus niet wegging. Dit is heel gevaarlijk, dus konden we niet door. Wel heb ik nog een aantal oefeningen gedaan en hebben we een stukje gedoken naar koraalriffen en heel veel vissen.

S avonds waren we erg moe. Duiken en zo veel nieuwe dingen leren is best vermoeiend, dus zijn we op tijd gaan slapen.

Dag 59, 15 maart

Noel’s oor deed nog te veel pijn, dus kon die helaas niet doorgaan met de duikcursus. Ik ben dus alleen verder gegaan. S ochtends had ik mijn eerste duik van de dag. Al het materiaal klaarmaken en klaarzetten en gaan. Zo een duikcursus is dus niet alleen maar duiken, maar ook veel theorie en hoe al het materiaal werkt. Ik moest echt alles zelf doen en het werd alleen gecheckt.

Voor die eerste duik was ik erg zenuwachtig, maar toen ik eenmaal tussen de riffen zwom en zoveel vissen zag, was dat over. De tweede duik gingen we dieper. Tot 17,7 meter diepte. Op diepte (9 meter) moest ik ook een aantal skills laten zien, zoals masker afhalen, weer opzetten en leegblazen. Hier was ik erg zenuwachtig voor, omdat als ik in paniek raak, ik niet naar boven kan. Niet snel in ieder geval. Maar gelukkig ging alles goed. In deze duik heb ik ook een kleine verpleegster-haai gezien en heel veel roggen. En heel veel vissen en koralen natuurlijk. Erg mooi maar toch nog wel een beetje spannend.

In de namiddag deed ik mijn laatste duik van de dag en van de cursus. Gelukkig maar, want ik was ondertussen behoorlijk moe. Hier hoefde ik allen op een kompas te zwemmen. Gelukkig was dat alleen een rechte lijn, want mensen die mij goed kennen weten dat mijn richtingsgevoel niet mijn allerbeste kwaliteit is.🤔

S avonds hebben we nog een film gekeken op het andere strand en hebben we een drankje gedronken bij de vuurshow. Hier werd het nog best gezellig, dus wat andere Nederlanders ontmoet en nog even gepartyd’t op het strand. Wel gek zo zonder Lisa.

1EA7949A-C77D-4DDB-A408-CF309E3213CB

Morgen gaan we weer door. We gaan naar Georgetown. Hoe we daar gaan komen is ook voor ons nog een verassing.

Foto’s

2 Reacties

  1. Michiel:
    16 maart 2020
    Leuk Nina - op naar meer duikavonturen:)
  2. Wil:
    17 maart 2020
    Goed verhaal weer Nina. En gefeliciteerd met je duikdiploma.
    In NL wordt flink wc papier gehamsterd, maar er is dus een leven mogelijk zonder wc papier in overvloed :)