Vijf dagen Krabi

Dag 15: de dag begon langzaam. Lekker uitslapen en rustig opstarten. De andere paar mensen in het hostel zijn erg aardig en er is een lekkere bank om op te zitten en ontbijt te eten, dus daar bleven we even hangen. Daarna zijn we het vliegticket naar Indonesië gaan kopen. De prijs schoot elke paar minuten omhoog en als we tussendoor niet steeds onze cookies verwijderden, ging hij helemaal met €100 tegelijk omhoog. Even stressvol dus. Maar na een tijd alles uitgezocht te hebben, hadden we een vliegticket voor €188 pp. Met een tussenstop in Kuala Lumpur. Ruimbagage was ook nog €70 pp en omdat we van een verder gelegen vliegveld vliegen is dat ook nog een taxi van €30 pp. Niet goedkoop dus, maar wel geregeld.

Daarna wilden we naar het strand gaan. Maar het was ondertussen al wat laat en als souvenir uit Afrika is mijn teennagel eraf gevallen. Ik durfde dus ook niet zo goed de zee in. Dus maar wat gaan eten en terug naar het hostel.

S avonds zijn we met twee meisjes uit het hostel de stad in geweest. Een ervan kende daar nog wat andere mensen dus daar sloten we bij aan. Het was een bont gezelschap. Na wat barhoppen met voetbal op de achtergrond gingen ik en een engels meisje pool spelen tegen twee hele fanatieke Italiaanse jongens. Wij konden er natuurlijk niks van, dus stonden we al snel ver achter. Maar toen ik een paar lucky shots achter elkaar had en we opeens allemaal voor de laatste zwarte bal gingen, werd de sfeer opeens wel heel stil en gespannen. Bij de Italianen dan. Onze supporters werden alleen maar enthousiaster. Helaas hield mijn geluk daar op en wonnen ze toch, maar erover opscheppen durfden ze niet meer.

Onderweg naar een andere bar vertelde onze drinkgenoot dat ze allemaal rijen bomen had gezien met allemaal een bakje eraan met rijst. Dit was volgens haar om de zwerfhonden te voeren. Dat het dan wel erg veel zwerfhonden zouden moeten zijn was haar kennelijk nog niet opgevallen. Ik heb maar even haar bubbel gepopt en verteld dat dat rubberbomen waren die rubber opvingen. Ze was erg verbaast.

Aan het einde van de avond eindigden we op het strand en ging het keihard hozen. Dus snel met z’n vieren in een soort tuktuk gesprongen. Meer een scooter met zijspan. In ieder geval erg krap met vier personen. Maar met wat geluk kwamen we weer heelhuids in het hostel aan. Het was ondertussen al half vijf, dus snel naar bed.

Dag 16: om twaalf uur werd ik wakker. Een van de meisjes waar we mee optrokken bleek een dokter te zijn. Ideaal want waar Evelien en ik niet eens naar mijn teen durfden te kijken, vond zij het helemaal niet erg. Ook bleek het minder erg dan gedacht en mag ik wel gewoon zwemmen. Dat scheelt een hoop. Na het ontbijt zijn we gaan kajakken. In een soort mangrovebos met super helder water. Net kraanwater. Op een gegeven moment konden we uitstappen en zwemmen. Tussen de vissen. Wel koud. Het was wel wat minder ver dan we dachten, dus we waren al snel klaar.

Dan nog maar even naar de night market. Heerlijk alle etenskraampjes af en wat goedkope dingetjes shoppen. Na het avondeten wilden we een brownie als toetje. Die hadden we gezien, dus prima. Wij kozen twee brownies uit. Nog net niet met onze handjes op. Het is vrij duidelijk dat we ze meteen in onze mond gaan proppen. Maar nee, de brownies gaan netjes in een plastic bakje. Dicht geniet. Het plastic bakje gaat nog in een plastic tasje en dan krijgen we ze. Waarna we natuurlijk al het verpakkingsmateriaal gelijk de prullenbak in mieteren. Zo gaat het altijd. Protesteren heeft ook geen zin want ze snappen het niet. Aan de ene kant staan er overal teksten zoals ‘no single use plastic’, maar aan de andere kant wordt er zo gigantisch veel plastic verspild. Als ik een magneet koop, al in plastic verpakt, moet ik hem bijna uit de handen van de verkoper rukken, voordat die ook in een plastic tasje gaat. Een mini magneet. Terwijl ik gewoon een tas bij me heb. Ik vind het raar.

Na de markt zijn we naar een ladyboy show geweest. Dit is erg Thais en moet je eigenlijk wel gezien hebben. In tegenstelling tot andere shows in andere steden die we voorbij hebben zien komen, moesten we hier best veel entree voor betalen. Maar het was onze laatste kans, dus deden we dat maar. Ik ben er nog steeds niet uit of het nou transgender vrouwen zijn of travestieten of iets in het midden, maar ze dossen zich erg op. Grote glitterjurken, hoofdtooien, hele goede make up. Dikke nep borsten, hoge hakken en dan dansen en playbacken. Erg leuk om mee te maken. Er waren maar liefst zeven mensen als publiek, dus Evelien en ik zaten in het midden van de voorste rij. Gezellig mee te dansen en te klappen. We vonden het erg leuk. We zeiden al: als ze ons ook zo een mooie jurk en een make-up workshop geven, gaan we meedansen. Na afloop mochten we nog met ze op de foto (voor een fooi natuurlijk). Wel gek om opeens de kleinste te zijn in een land waar we normaal boven iedereen uitkomen.

Dag 17: weer begon de dag wat later. Om half 1 werden we opgehaald voor een eilanden en snorkeltour. Met twee meisjes van het hostel. Met een grote groep in een longtail-boat. Dat is een lange smalle boot met weinig ruimte. Veel mensen waaronder alweer een best aantal mensen dat niet kan zwemmen. Hoe je bedenkt een snorkeltour te boeken terwijl je niet kan zwemmen, blijft mij een raadsel. Er waren er dit keer zelfs bij die helemaal het water niet ingingen. Maar wij wel. Twee stops waar we uit de boot konden springen en konden snorkelen. Niet super veel bijzondere dingen gezien, maar wel een kleine steenvis! Gelukkig herkende ik deze als een steenvis, dus ben ik er maar niet op gaan staan. Wel fijn dat de gids na terugkomst pas zei dat er daar inderdaad twee steenvissen zaten. Goed om te weten. Na afloop. Wel erg hoge golven, dus zwemmen met een snorkel was best een uitdaging. Ik ben meerdere keren bijna gestikt, maar heb het steeds ter nauwe nood overleefd.

Na het snorkelen gingen we een eiland op om te barbecuen. Nou ja, het eten was al klaar. Het was prima te eten. Wel een beetje winderig. Daarna natuurlijk nog even een fotoshoot gedaan op het strand en weer terug de boot in.

Toen begon het echte avontuur. Het was ondertussen donker en het regende flink. Zoals het alleen in Azië kan regenen. En tegenwoordig soms ook in Nederland want klimaatverandering, maar daar hebben we het nu even niet over.  Het regende en het waaide flink, de golven waren erg hoog en we zaten maar op een klein bootje. Tenslotte hebben Evelien en ik een bijzonder talent voor de allerslechtste plek op de boot kiezen, dus kregen we steeds plonzen water over ons heen. En dan niet kleine plonsjes, maar liters tegelijk. Totaal doorweekt zaten we daar maar te wachten op of de boot om zou gaan of dat we door de bliksem geraakt zouden worden. De man naast me vertelde terwijl het in de verte onweerde, dat als de omhoogstaande metalen punt van de boot geraakt zou worden, de hele boot dan uit elkaar zou knallen. Persoonlijk had ik het niet erg gevonden als hij dat nog even voor zichzelf had gehouden. Maar na 30 minuten rillen van de angst en kou, kwamen we totaal doorweekt aan bij waar het allemaal om ging: plankton. Maar geen gewone plankton. Bioluminescent plankton. Plankton dat licht geeft als je het aanraakt. Het was helemaal niet de goede tijd van het jaar ervoor, maar toen we het water inliepen en met onze handen door het water gingen, zag je het heel goed. Je kon het zelfs vangen in je shirt! Echt heel erg leuk om te zien. Het is wel maar goed dat we op een onbewoond eiland waren, want als omstanders hadden gezien hoe zo een 30 volwassenen in het donker keihard lachend aan het proberen waren om het water op te tillen, hadden ze het leger met gasmaskers op ons afgestuurd denk ik.

Weer eenmaal terug in het hostel zijn we maar meteen het veel warmere zwembad gesprongen om in de plensregen wat op te warmen. Daarna snel de douche in en naar bed.

Dag 18: de laatste dag in Krabi. Morgenochtend heel vroeg gaan we weg. Dus nog een laatste keer uitslapen (dat wordt nog pittig als we straks de wekker weer heel vroeg moeten zetten). Alvast wat spullen opruimen want alles ligt overal na zoveel nachten in een privé kamer.

S middags zijn we naar het stadje geweest. Nog even een laatste keer shoppen in Thailand. De laatste souvenirs kopen en Thaise curry op de night market. Toen snel naar huis, de laatste dingen inpakken en doei zeggen tegen iedereen. Vroeg op bed is helaas niet gelukt, maar we slapen morgen wel in de taxi. Op weg naar Indonesië!