De Hai van Pass

Dag 13: 29 januari

Vanochtend zijn we in Hue aangekomen. In eerste instantie zouden we hier niet heen gaan, omdat er behalve wat tempels en gebouwen niet zoveel te doen was. Nu is het zo dat een van de mooiste plekken van Vietnam, de Hai van Pass schijnt te zijn. Dat is de route tussen Hue en Hoi an in. Dit konden we natuurlijk niet missen, dus met de slaapbus naar Hue.

mijn vorige blog heb ik in de slaapbus afgesloten. De bedden waren ruim dus ik kon lekker liggen en was klaar om lekker lang te gaan slapen. Helaas liep dat toch weer anders. Hier en daar wel wat slaap meegepakt, maar toen ik echt moe begon te worden om half zes, waren we er opeens al. Twee uur te vroeg!

om half zes werden we buiten het centrum van Hue de bus uitgezet. Alles was nog dicht en er was bijna niemand op straat. Na wat verdwalen kwamen we na een uur lopen bij ons hostel aan. Maar daar konden we natuurlijk nog niet in om half zeven. Onze tassen konden we gelukkig wel kwijt, dus hebben we tot tien uur half slapend, dwalend in de stad rondgebracht.

we zijn nog even langs het paleis gelopen, maar entree hiervoor was duur en niemand had eigenlijk zin om te lopen. Nog maar weer een chill dagje dus. Niet erg, want het regende ook de hele dag. Hopelijk morgen beter weer.

Dag 14: 30 januari

Om half acht werden we opgehaald door een taxi, die ons naar een terrasje bracht waar le family riders op ons zaten te wachten. We waren met zn zessen. Wij drie, een ouder brits koppel en een amerikaan. Het britse koppel reed zelf op een scooter. Wij zaten achterop bij een motorrijder van le family riders zelf.

we kregen allemaal een motor aangewezen. Ik weet niet meer hoe mijn meneer heette, maar hij was heel aardig. Ik had verwacht dat ik het best eng zou vinden achterop de motor, maar dit was helemaal niet het geval. Misschien ook omdat ik achterop zat bij iemand wiens werk het is en die dus heel goed en veilig kon rijden.

je ziet wel echt van alles onderweg. Wij liepen steeds een stuk achter, maar dan pakten we gewoon een stukje vluchtstrook/parkeerstrook/fietspad/stoep/tegemoetkomendverkeerstrook/invoegstrook om weer bij te komen  hoe hard we gingen weet ik niet, want de snelheidsmeter was gebroken🤷‍♀️

eerst zijn we naar een vissersdorpje gereden. Was grappig om te zien, maar niet heel spectaculair. Onze gidsen waren wel heel creatief met foto’s maken.

daarna zijn we doorgereden naar elephant waterfalls. Dit was eigenlijk een zwemlocatie, maar zoals al heel deze reis, was het weer er niet naar. Het was wel heel mooi! Helder blauw water en het scheen wel vijf meter diep te zijn.

De route vanaf de waterval was erg modderig. Het koppel wat zelf reed ging hier in de modder onderuit. Gelukkig reden we heel langzaam. Nog voordat zij opgestaan waren, stonden er al vier mannen om hun heen om hun handen te controleren op schaafwonden en met schoonmaakdoekjes elke centimeter van hun kleren schoon te maken.

na een lekkere lunch, (seafood, maar voor mij hadden ze heel veel andere lekkere dingen geregeld) zijn we doorgereden naar de hai van pass. Dit is een bergpass met uitzicht op de zee en hele mooie bossen. Het was echt een heel mooi stuk!

hierna was de benzine van de britten opeens op. Maar geen probleem; de rest van de weg naar de volgende stop heeft een van de motorrijders hem gewoon met de voet aangeduwd, terwijl hij toeterend en gebarend ervoor zorgde dat al het andere verkeer voor hen stopten.

daarna nog even langs de stad danang geweest, om daarna door te rijden naar eindpunt Hoi an. We werden zelfs een voor een thuisgebracht op de motor, backpack en al.

het is echt een aanrader voor iedereen die nog een keer in vietnam komt! Alles wordt voor je geregeld en je hoeft je nergens zorgen over te maken.