Overspoeld door Chinezen

Dag 11: 27 januari

Vandaag was onze eerste dag in Tam Coc. Een klein plaatsje vlakbij Ninh Bihn. We hebben fietsen gehuurd en zijn (ja vrijwillig) rond gaan fietsen.

We hadden een soort kaart meegekregen waarop stond waar leuke dingen te doen waren. Na een paar keer verkeerd gefietst te hebben, kwamen we aan bij onze eerste tempel van deze reis. Leuk om te zien, maar niet geweldig spectaculair.

Daarna hebben we een boottocht gedaan. Dit was helaas echt een touristtrap, waarbij je echt voor ALLES moest betalen. Voor het neerzetten van je fiets en je boottocht en toeslag omdat we met zn drieën waren en nog apart voor de boot en ga zo maar door. Mooi tochtje wel, maar ook tijdens de tocht werd er van alles in je handen gedrukt om te kopen. Erg jammer.

daarna zijn we naar de Mua Caves geweest. Nog voordat we hier aankwamen werden we letterlijk aan de fiets meegetrokken naar een parkeerplaats waar we moesten betalen. Gelukkig was ik voorbereid en had ik op tripadvisor gelezen dat je ook gewoon bij de ingang kon parkeren. De mevrouw gaf niet zomaar op en probeerde mijn fiets (met mij er nog op) mee te trekken richting parkeerplaats, terwijl ze mij probeerde te vertellen dat fietsen niet verder mochten maar motors wel🤷‍♀️🤦‍♀️
Helaas voor de mevrouw hou ik hier niet zo van en was ik een stuk groter, dus had ze snel genoeg door dat het echt niet ging lukken. Twee meter voor de ingang hebben we zonder problemen en heel goedkoop onze fiets kunnen parkeren🖕

Hoewel de naam anders doet vermoeden is dit niet echt een grot, maar een soort park speciaal ingericht om de mooiste instagram foto’s te kunnen maken. Uiteraard was dit park helemaal overspoeld met Chinezen, die elk steeds in de rij stonden om weer tien keer op de foto te gaan op elk plekje. Lisa en ik vonden dit zo grappig dat we zelf ook een plekje uitgekozen hebben. Hier werd natuurlijk wel nog twee keer voorgedrongen, maar toen we eenmaal doorhadden dat als eerste een voet op het trapje betekende dat je mocht, zaten we zo. Een serieuze foto is helaas niet gelukt.

verder was het hele park kunstgras en hadden ze iets in de vijvers gegooid om het zo (chemisch) blauw mogelijk te maken. Wij konden er erg om lachen. Alles voor de likes he🤷‍♀️

Maar waar we voor kwamen was erg mooi: een berg met 400 nogwat traptreden naar de top van een berg. Flinke klim, maar erg mooi uitzicht als je je boven alle Chinezen weet te banen.

Dag 12: 28 januari

Tam Coc is leuk, maar niet zo groot. Eigenlijk hadden we deze tweede dag al niet meer zoveel te doen. We zijn tot 12 uur op de kamer gebleven en na het uitchecken zijn Lisa en ik naar een tempel gelopen die gister dicht was. Dachten we. Het bleek het huis ernaast te zijn wat dicht was. Oeps. Fabio is ondertussen 17 kilometer naar een andere tempel gaan fietsen, maar dat vonden wij te ver.

na de tempel zijn lisa en ik wat gaan lunchen bij een lokaal tentje. Hier had ik mijn eerste gat-als-wc ervaring. Heel speciaal maar gelukkig kan ik al goed wildplassen. Ik wist wel dat dat ooit van pas zou komen.💁‍♀️

Lisa had ice tea besteld. Normaal gaat dat hier in vietnam prima, maar deze mevrouw had dat wat anders opgevat. Lisa kreeg warme thee met ijsklontjes. Ook lekker.

Daarna zijn we terug gegaan naar het guesthouse, waar we twee uur gewacht hebben. We konden namelijk de kamer niet meer in dus moesten we buiten wachten. Best koud met 17 graden en bewolkt.

Na een gebakken bananen pannenkoek hebben Lisa en ik een massage gehad  dat kan hier namelijk gewoon voor €15 voor een uur. Helaas kwam Fabio na drie kwartier binnen om te zeggen dat de bus er elk moment kon zijn. Dat had de mevrouw die de bus voor ons had geregeld gezegd. Dus wij snel weer aankleden en achterop de scooter bij de massagevrouw naar het guesthouse. Hier achterop de scooter, met backpack en al, bij de mensen van het guesthouse weer terug naar precies het pleintje waar de massage ook zat. Maar hier was nog helemaal geen bus. Voor niks gehaast. De bus kwam precies op de tijd dat hij eigenlijk zou moeten komen. Jammer van de massage, maar dit is ook backpacken zullen we maar denken.🤷‍♀️

De slaapbus is wel de meest luxe tot nu toe. De bedden zijn groter, waardoor ik mijn benen helemaal kan strekken. We moesten onze eindbestemming opschrijven, waardoor ik niet wakker ga liggen omdat ik bang ben dat we te laat uitstappen en voor mij misschien nog wel de belangrijkste: er is een wc aan boord!

Dus nu ga ik (hopelijk) voor het eerst lekker slapen in de bus. Morgenochtend na een 11 uur durende reis, komen we in Hue aan voor een dagje.

Mijn eerste verlies in trouwens geleden. Ik ben mijn pyjama vergeten in Cat Ba.